11 Mayıs 2009 Pazartesi

7 Days

"Doğum günü" dışında hiç bir özel günü sevmiyorum. Muayyen gün dahil. Ağrısı sana derdi bana düşüyor, gereksiz.

Tüm bu günler safi zarar. Çünkü bilinir ki anneler günü, "anne" son eki taşıyan her dişi varlığın aranması gereken gündür. Hepsine annelik vasıflarından dolayı dolaylı methiyeler düzülür - ki bu "kadınlar günü"nde de bir şekilde yinelenir. Bir de benim gibi birden fazla anneye ve özel gün kavramından yoksun bir zihne sahipler için akla gelen ilk anda tüm kutlamaların, şenliklerin, gösterilerin yapılması gerekir.

Öğretmenler günü başlıbaşına bir örnektir bu zararı göstermesi açısından mesela. İlkokul çağında mobilite imkanı kazanmış bünyenin pek tabiki neredeyse tüm hocalarına karşı beslediği sempati kontör olarak kendisinden, esasında aile reisinden alınır. Haftaiçine gelen günlerde durum pek de farklı değildir; zira bu kez dolma kaleme hücum edilerek yine bir şekilde işlem hacmi yaratılır.

Sevgililer günü apayrı bir mevzu. Bana kalırsa ismi doğru olarak konulmamış günlerden biri. Ben isimden, karşılıklı alınacak hediyelerden çok direkt olarak dışarıdan birinin sevgililiere hediye alması, onları araması, onlarla ilgilenmesi, sevgisini göstermesi gerektiğini anlıyorum. Ya da hiç olmadı o gün tüm parkların ve bekar evlerinin sevgililere tahsis edilmesi gerektiğini. Uvv. Bunlar güzel şeyler işte. Ama realite erkek ırkını öküz olarak itham edilecek şekle sokmada yatıyor. Kırmızı gülü aldın, aldın. Almadın morgüle kaldın.

Belki pinti kıvamı yazıyorum ama durup şunu da düşünmek lazım: Yarın bir gün "memurlar günü" diye bir şeyin icadı insanlık tarihini derinden sarstığında, sevdiğimiz devlet memurlarının hepsine "iyi ki varsın", "torpilimsin liselim", "makbuzundan mahrum kalmamak dileğiyle" tarzı mesajlar atmak zorunda kalacağız.
Korkunç.

Tabi böyle atıp tutuyoruz falan ama bundan 10 yıl sonra nur topu gibi bir baba olduğumda traş takımına, parfüme boğulacağım bir babalar gününe hazırlanmışken canım evladım üzerine yıllar önce sünger çektiğim bu satırları bulursa o zaman fena. G.t olmanın değeri paha biçilemezdir, eminim. Ama almasın zaten, istemiyorum. Doğum günümü kutlasın bir tek. Doğduğum için sevinsin. "Sebebimsin" desin, "ne sandın lan şerefsiz" diyeyim.

Hiç yorum yok: