Kişisel müzik devrimini sindirmeye çalışan bi' toplum olarak herhangi bir aygıta -cep telefonu, tost makinesi fark etmez- entegre edilmiş mp3 çalma özelliğine olan zaafımız inanılmaz düzeylere ulaştı şu son bir iki yılda.. Kendi hayatına fon müziği koymak isteyen her birey abandı ha abandı kulaklıklara. İlk başlarda sadece gençliğe hatiplik eden bu olay, vakit geçtikçe toprakla göz göze gelen insanların bile kulaklarına küpe olmaya başladı. Genç, yaşlı, öğrenci, öğretmen, dalgıç, astronot derken bir sosyalleşme aracı olarak karşı cinse çarpıp özür dileme mevzusu da toz duman oldu. Ama konu o değil.
Bu her bireye bir soundtrack ortamında artık kimse kimseyi duymadığı için, özellikle toplu taşıma araçlarında, bende ağız dolusu bir küfür savurma isteği hasıl oldu, oluyor. Bi' gün bi' çılgınlık yapmaktan ölesiye korkuyorum. Durum bu. Nokta.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder