"Zaman her şeyin ilacıdır" geyiğinin doğruluğunu gözlerimin önüne seren ve beni evrime daha bir fazla inandıran Facebook'a teşekkürü bir borç bilirim. Zira borç yiğidin kamçısıdır ve ben mazoşistim.
Çok değil, bundan 5-6 sene geriye dönüp baktığımda, ilerideki hal ve hareketlerini "potansiyel delikanlı, kabadayı" kalıplarına oturttuğum organizmaların şimdilerde Facebook denen zımbırtıda fotoğrafların altına yorum adı altında tecavüz etmeleri bi garip geldi ne yalan söyliyim. Bu arada cümle de aldı başını gitti. O dönemde sağ elle bütünleşik hale gelen tesbih, yer çekimine meydan okuyan omuzlar ve yengeç stil yürüyüş üçlüsünü mükemmel bir şekilde taşıyacağına inandığım bu bir takım varlıklar "k" yerine "q" kullandıkça ne kadar vizyonsuz ve ileriyi göremeyen biri olduğum gerçeği yüzüme bir tokat misali çarptı ha çarptı. Vay= why, baq=bak ve yoksa=yhoqsa kombolarıyla parça buçuk emolaşan bu dostlara selam edip, kendilerini tdk'ya havale ederim. Allah kurtarsın, tabi nereye kadar kaçabilirsin kendinden, o da var..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder